“Het is toch helemaal niet echt…” – waarom Halloween voor jouw kindje wél eng kan zijn

We stonden samen stil op die halloweenwandeling toen iemand lachend tegen mijn huilend dochtertje zei:
“Ach, zo eng is dat toch niet? Het is helemaal niet echt hoor!”

Maar ik zag hoe haar oogjes groot werden en haar kleine handjes zich stevig in de mijne klemden. Voor mij was dat skelet nep, zoveel was zeker, maar voor háár stond er een écht skelet.

Dus liet die man voorbij wandelen, ging in een rustig hoekje staan,  zakte ik door mijn knieën en fluisterde zacht:
“Ik zie dat je geschrokken bent. Het is best spannend hè? Neem mijn hand maar vast, ik blijf bij je.”

En precies dáár gebeurde iets belangrijks: ze ontspande een klein beetje. Niet omdat het skelet ineens minder eng was, maar omdat ze zich gezien en veilig voelde.

Voor volwassenen voelt Halloween onschuldig: “gewoon nep”. Maar voor jonge kinderen werkt dat anders.

Peuters (2–3 jaar)
Peuters zitten volop in de fase van het magisch denken. Dat betekent dat zij nog geen onderscheid kunnen maken tussen fantasie en werkelijkheid. Voor hen ís een masker dus écht een monster. Een skelet is niet zomaar een verkleedpak, maar een écht gevaar. Hun hoofdje is nog niet ver genoeg ontwikkeld om die onderscheiding te maken.

Kleuters (4–6 jaar)
Kleuters beginnen langzaam te ontdekken dat niet alles wat ze zien ook echt is. Toch is die grens nog heel wankel. Zeker in een donkere straat, met harde geluiden en mensen die er totaal anders uitzien, raakt hun beleving snel in de war. Hun lichaam reageert alsof er écht gevaar dreigt: hartslag omhoog, spanning in de spieren, vluchten of huilen.

👉 Wanneer wij als volwassenen dan zeggen: “Doe niet zo gek, het is niet echt.” gebeurt er iets belangrijks:

• Je kindje voelt zich niet serieus genomen.

• Je kindje leert dat angst wegstoppen de enige optie is.

• Of het wordt juist nog banger, omdat het gevoel van onveiligheid blijft maar er geen erkenning komt.

Wat wél helpt

Wat kindjes in zulke momenten nodig hebben, is dat wij aansluiten bij hun beleving. Je hoeft hun angst niet weg te nemen door het te ontkennen, maar door veiligheid te bieden.

Dat kan door:

• hun gevoel te benoemen (“Ik zie dat je schrikt, het is een beetje spannend hè”),

• nabijheid te geven (“Ik ben bij je”),

• en stap voor stap te laten ervaren dat ze die spanning aankunnen.

Op die manier leert een kindje dat Bang zijn mag en ik sta er niet alleen voor.”

Praktische tips

1. Bereid je kindje voor
Vertel op voorhand wat Halloween is en wat er gaat gebeuren. Jonge kindjes houden van voorspelbaarheid; het geeft hen houvast. Gebruik boekjes of vrolijke filmpjes waarin Halloween luchtig en speels wordt voorgesteld. Zo heeft je kindje een beeld van wat het kan verwachten en voelt de situatie minder bedreigend.

2. Speel het samen na
Maak Halloween thuis alvast concreet: oefen met een mandje, snoepjes en een vriendelijk verkleedpak. Laat maskers eerst gewoon zien, dan aanraken en pas daarna even dragen. Door dit stapsgewijs te doen, geef je je kindje de kans om spanning om te zetten in nieuwsgierigheid. Dit heet exposure: langzaam wennen aan iets spannends maakt het draaglijker.

3. Respecteer grenzen
Dwingen werkt averechts. Als je kindje duidelijk aangeeft dat het te spannend is, luister daar dan naar. Je leert je kindje zo dat zijn gevoel mag bestaan en dat jij hem serieus neemt. Een gezellig lichtjesmoment of pompoen knutselavond thuis kan minstens even waardevol zijn en je kindje ervaart dat er altijd alternatieven zijn.

4. Blijf het ritme bewaken
Kinderen hebben baat bij structuur. Ga dus niet te laat op pad en sluit altijd af met een rustige routine (een badje, verhaaltje, knuffelmoment). Zo krijgen de prikkels van de avond de kans om verwerkt te worden. Het gewone ritme geeft je kind weer veiligheid en voorspelbaarheid.

5. Bied veiligheid 
Jouw nabijheid is het krachtigste hulpmiddel. Een simpele zin als: “Ik blijf bij je, je moet dit niet alleen doen” kan wonderen doen. Het laat je kindje voelen dat hij zijn gevoelens niet alleen hoeft te dragen en dat er altijd iemand is die veiligheid en rust biedt. Vanuit die geborgenheid durft een kindje stapjes te zetten, ook in spannende situaties.